Türkiye’nin tarım cenneti olarak bilinen Manisa ovasında Alaşehir ilçesi “üzüm diyarı” olarak da biliniyor. Aynı zamanda “büyük ova statüsü” ile Koruma Alanı kapsamına alınan bir bölge olmasına rağmen, bugün ise jeotermal enerji santrali uygulamaları nedeniyle Alaşehir ilçesi tarımın adeta can çekiştiği bir yer haline geldi. Manisa’da bir zamanlar Üzüm Festivali ile ünlenen Alaşehir ilçesi şimdi ise “JES mağduru” olarak anılıyor.

Geçtiğimiz yıl ve önceki yıllarda meydana gelen jeotermal patlamalar nedeniyle de gündeme gelen ciddi zararlar nedeniyle tarım bölgeleri ve bağları zarar gören köylü ve çiftçiden başka, sanayi kesimi de JES uygulamalarına karşı tepkili. İlk olarak 2012 yılında yaşanan jeotermal patlamalarla gündeme gelen ve üzüm bağları ile tarım alanlarında büyük zararlar oluşan Alaşehir’de, geçen yıl Mart ayında da yine jeotermal patlamalar yaşanmıştı.

Bütün bunlara rağmen Manisa valiliğince “ÇED Gerekli Değildir” kararı ile Alaşehir ilçesi için hâlâ JES projelerine izin verilmesi, yöre halkı ve çevreciler tarafından hem hukuka, hem de vicdana aykırı olarak görülüyor. Bu nedenle de son olarak Alaşehir’in Tepeköy ve Baklacı mahalleleri ova mevkiinde Enerji Üretim A.S tarafından yapılması planlanan ve Valilikçe “ÇED Gerekli Değildir” kararı verilen Özmen 4 JES (19,9 MWe) projesinin iptali talebiyle ile Alaşehir Ziraat Odası başkanlığı tarafından dava açılmıştı. 

TELAFİSİ GÜÇ ZARARLAR YARATACAĞI AŞİKAR

Manisa 2.İdare Mahkemesi, dava dosyasının incelenmesi sonrasında Alaşehir ilçesinde yapılmak istenen JES ile ilgili açılan iptal davasında ilk olarak “yürütmeyi durdurma” kararı verdi. Avukat Akın Yakan’ın açıklamasına göre; “ÇED Gerekli Değildir” kararını “hukuka aykırı” bulan mahkeme heyeti, projelerde salt kapasite artısının dikkate alınmasının çevrenin korunması, sürdürülebilir çevre ve kalkınma ilkeleri ve kamu yararı ile bağdaşmadığı, verilen kararın hukuka uygun olmadığı kanaatine vararak “yürütmenin durdurulması” kararı verdi. Avukat Yakan’ın bugün yaptığı açıklamaya göre ise; mahkeme bu kez de “ÇED Gerekli Değildir” kararı hakkında “iptal edilmesi” kararı verdi.

Mahkemenin “ÇED Gerekli Değildir kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır” şeklindeki “yürütmenin durdurulması” kararında, ayrıca projenin uygulanması durumunda telafisi güç ya da imkansız zararların doğacağının da açık olduğu vurgulanmıştı. Manisa 2. İdare Mahkemesi’nin 2020/196 Esas nolu davada mahkeme heyetinin kararla ilgili açıklaması şöyle: “Açıklanan nedenlerle; hukuka aykırılığı açık olan dava konusu işlemin, uygulanması hâlinde telâfisi güç zararlar meydana gelebileceğinden 2577 sayılı Kanun’un 27 inci maddesi uyarınca teminat alınmaksızın yürütmesinin durdurulmasına, aynı Kanun’un 20/A maddesi uyarınca itiraz yolu kapalı olmak üzere, 02/04/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

MAHKEME: HUKUKA UYGUN DEĞİL!

Avukat Akın Yakan’ın açıklamasına göre; Manisa 2. İdare Mahkemesi bu kez de 22 Nisan tarihinde de JES ile ilgili “ÇED Gerekli Değildir” kararını iptal etti. Mahkemenin 22 Nisan 2020 tarihli kararı ise şöyle:

“Hakkında “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan 19 MWe’lik mevcut proje yanında 19,9 MWe’lik kurulu güç kapasiteli Özmen-4 projesi için başvuru yapan yatırımcı firmanın aynı ruhsat sahası için yaptığı başvurunun kapasite arttırımı niteliğinde olduğunun açık olduğu, bu haliyle projelerin toplamı bir bütün olarak göz önünde bulundurulmak suretiyle davacı başvurusunun çevresel etki değerlendirmesi uygulanacak projeler kapsamında değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, sadece 19,9 MWe kapasite artışı projesi üzerinden değerlendirme yapılarak projenin Yönetmelik eki EK-1 sayılı liste ile belirlenen eşik değerin altında EK 2 sayılı listenin 43. maddesi kapsamında (Isıl gücü 5 MWe ve üzeri 20 MWe altı) kaldığından bahisle seçme, eleme kriterleri uygulanacak projeler kapsamında değerlendirilerek verilen dava konusu “ÇED Gerekli Değildir” kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu işlemin iptaline, aşağıda dökümü yapılan 317,95 TL yargılama gideri ile Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 1.700,00 TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, artan posta ücreti avansının istem halinde derhal, kararın kesinleşmesinden sonra ise Mahkememizce re’sen davacıya iadesine, 2577 sayılı Kanunun 20/A-2/g maddesi uyarınca kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (On beş) gün içerisinde Danıştay nezdinde temyiz yolu açık olmak üzere, 22/04/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.“